Exit tax
Przepisy o niemieckim „exit tax” niezgodne z unijną zasadą swobody przemieszczenia się
Zespół CASP
Zgodnie z wyrokiem niemieckiego sądu podatkowego z dnia 6 września 2023 r. (sygn. IR 35/20), w przypadku zmiany przez osobę fizyczną rezydencji podatkowej z niemieckiej na szwajcarską, niemiecka administracja podatkowa ma prawo do ustalenia wysokości podatku „exit tax”, lecz konieczne jest odroczenie momentu opodatkowania do czasu faktycznej sprzedaży udziałów, bez naliczania dodatkowych odsetek.
Wyrok ten został wydany w związku z orzeczeniem TSUE z dnia 26 lutego 2019 r. - C-581/17 "Wächtler". TSUE wskazał wówczas, że obowiązek zapłaty podatku „od wyjścia” (exit tax) od wartości posiadanych udziałów, w momencie zmiany rezydencji podatkowej, jest niezgodny z unijną zasadą swobody przemieszczania się (która obowiązuje także relokację do Szwajcarii). Niemiecki sąd potwierdził w/w tezy i dodał, że organy podatkowe co prawda mają prawo ustalić podstawę opodatkowania exit tax na moment zmiany rezydencji podatkowej, niemniej jednak podatek ten nie powinien być płacony w momencie relokacji, a dopiero w momencie faktycznego zbycia udziałów. Ponadto, nie należy doliczać odsetek za zwłokę za okres pomiędzy zmianą rezydencji a zbyciem udziałów.
Podsumowując, w ocenie niemieckiego sądu podatkowego, a także TSUE, przepisy o exit tax nie powinny nakładać podatku od niezrealizowanych zysków kapitałowych już na moment zmiany rezydencji podatkowej. Właściwe organy podatkowe mają jednak prawo ustalić podstawę opodatkowania na wypadek późniejszej sprzedaży udziałów, co zabezpiecza prawo państwa rezydencji do opodatkowania późniejszych zysków podatnika zmieniającego rezydencję. Natomiast podatek ten jest należny dopiero w momencie faktycznego zbycia udziałów i to bez oprocentowania.
Warto wskazać, że niemieckie przepisy o exit tax w w/w zakresie są tożsame do polskich przepisów o dochodzie z niezrealizowanych zysków kapitałowych (tj. polskich przepisów o exit tax).